Week twaalf uit de serie over de bouw van Olga Maersk.
We klooien in week 12 verder en zijn toe aan de bekleding.
Helaas waren sommige overgangen tussen de bekledingsdelen niet naar wens.
Dit zie je dan helaas (vaak) pas na het schilderen, wat betekent dat er weer geschuurd kan worden en je ‘van voren af aan’ mag beginnen.
Het bouwen van een dergelijk groot schip is een kwestie van ervaring opdoen. Nu zouden we de bekleding anders hebben aangepakt, maar de aanhouder wint!
We hebben voor onszelf een aantal verbeterpunten bedacht (die moeten we nog in praktijk brengen) om minder problemen te krijgen.
– Chassis platen opdikken op de plek waar een (scherpe) knik in de bekleding zit, zodat we meer lijmoppervlakte hebben.
– Nauwkeuriger de schuinte van de chassisplaten schuren en meer (vaker) passen met bekledingstriplex of alles past.
Zeker bij zo’n groot schip kom je dan vaak handen en ogen tekort (je handen drukken de platen over het chassis en je moet tegelijkertijd plekken controleren waar je in die houding niet goed bij kunt).
– Romp en chassis delen zo lang mogelijk los houden en pas NA het bekleden en afwerken aan elkaar lijmen (kan niet altijd, maar dat werkt makkelijker)
Al met al is het bekleden van de romp met triplex een lastige klus , waarbij je veel leert van de fouten die je maakt. De kleinere scheepjes met bochten en knikken zijn het meest leerzaam.
Bij Olga zorgden vooral de oplopende zijden van de romp die weer overgaan in het spatscherm voor ellende.
Dit lukte ons niet in 1x en het nabewerken was tijdrovend, omdat zo’n dunne plaat niet zo sterk is, zeker niet als de verstijvingsstrips er nog niet aanzitten.
En met deze foto van de zijkant sluiten we week 12 af!