Deel 1 uit de serie over de bouw van de NORILSKIY NICKEL
Mooi weer, en er werd met de -toen nog aanwezige cabriolet- een plezier tochtje door de haven gemaakt. Zoals zo vaak bij mooi weer. Richting de Heijplaat werd mijn aandacht getrokken door dit fel oranje schip met wel een heel bijzondere vorm, het was nog een Rus ook.
Nu zijn Russische schepen niet zo bijzonder in Rotterdam, maar de vorm van de romp en ook van de brug was anders dan anders.
Het schip met de vreemde vorm fascineerde me zo erg dat ik een paar foto’s genomen heb – ik kan slecht namen onthouden, zeker in het Cyrillisch.
Thuis aangekomen werd het internet eens geraadpleegd en dit schip bleek echt iets bijzonders!
Dit schip is speciaal gemaakt om door dik pakijs te kunnen ploegen.
Nu zijn er wel vaker vrachtschepen in de haven die de hoogste ijsvaar klasse hebben, maar die zien er toch anders uit dan deze.
Wat bleek is dat dit schip 2 kanten uitvaart. De schroef hangt 360 graden draaibaar onder het achterschip en is ook het enige wat uitsteekt onderaan de scheepsromp. De schroef zit daar omdat deze dan bijna niet door ijs geraakt kan worden, wat bij ijsvaart namelijk ook wel eens onder het schip gezogen kan worden.
Met een beschadigde schroef al gevolg. En de schroef van dit schip duwt het schip niet zoals normaal, maar trekt het vooruit.
Het schip werkt als volgt; normaal vaart het vooruit. Zoals op de foto dus. De boeg is ook speciaal overdekt voor het overslaande en meteen bevriezende water. En als het ijs te dik wordt voor het schip om er vooruit door te komen – zo rond de 1,2 meter- dan gaat het schip achteruit varen.
Met de aandrijving is dat geen probleem en de achterzijde is geheel gebouwd als een ijsbreker met een rompdikte van wel 25mm.
Er zijn verhalen te vinden dat 1,5 tot 1,8 meter dik pakijs geen probleem geeft. Dit schip is dan ook gebouwd voor de (nikkel) erts havens in de poolzee. (thuishaven is Moermansk) Norilsk e.d. en het is de bedoeling dat er dan ook via de noordelijke ijszee naar China gevaren kan worden.
De testen hebben bewezen dat het technisch geen probleem is om dit te doen.
Nadat ik dit dus wist ben ik weer terug gegaan -gelukkig liggen deze schepen altijd een paar dagen in de haven- om broodjes nikkel en vaten met poeder erts lossen en mijnbouw materiaal laden.
Zo kon ik wat meer foto’s te nemen ,o.a. met telelens voor de details. Ik had ook het geluk dat met wat extra kilometers ook de andere zijde van het schip bereikbaar werd voor de telelens. Ik hoefde geen watertaxi te huren!
Na wat overleg met de andere Kaj-M leden werd er besloten om een model te bouwen van dit schip.
i.v.m. vervoer zou dit in 2 delen gebouwd worden en ook moest er even goed nagedacht worden hoe de bouw van de rare boeg aangepakt zou worden. De knik is namelijk heel duidelijk te zien en dat moest natuurlijk in model ook.
We beginnen met de bouw in week 1;
Zoveel als mogelijk gegevens zien te vinden en na een flinke speurtocht op het wereld wijde web om veel foto’s te vinden – en gelukkig waren die er omdat het schip zo bijzonder is- ook nog de verzekeringsgevens en andere maten opgezocht.
Na al dat speurwerk eerst eens een grove werkschets gemaakt hoe ik de vreemde boeg met knik zou aanpakken. Besloten werd om deze uit 2 gestapelde en beklede delen te maken die dan later op elkaar zouden worden gelijmd.
En toen begon het onderhand gebruikelijke werk; het frame/chassis van het schip meten, tekenen en zagen.
Er waren lijn tekeningen gevonden op internet. Nadat deze in a3 formaat geprint waren, werden er wat hulplijnen opgetekend en de bekende maten werden ingevuld.
de grove schets over hoe we de boeg gaan aanpakken.
Na het tekenen zagen we weer volgens de gebruikelijke werkwijze de frame delen uit; eerst 1 kant waarna het afval stuk wordt gebruikt om de andere kant te tekenen en te zagen. Het afval wordt gemerkt en bewaard, bij het bekleden zijn de “contra bogen” vaak heel makkelijk.
We bouwen dit schip in delen en dus er moet een goed en haaks vlak komen, waar de 2 delen elkaar raken. De -altijd- zichtbare naad moet immers zo klein en onopvallend mogelijk worden.
De rechte en vlakke zijden van de romp worden gelijmd en ook de versterking van de boeg.
De kluisgaten komen net op een plekje waar ze in de weg gaan zitten dus even een stukje extra uitzagen.
De zijwanden worden verder opgebouwd. Met klemmen en de bekende r.v.s. plaatjes wordt er voor gezorgd dat alle delen uitgelijnd kunnen drogen.
Het voordek wordt gelijmd. We maken nog steeds het bovenste stuk van de boeg.
Nu wordt de “knik” in de boeg gelijmd. Deze plaat hebben we 2x uitgezaagd. Voor het onderste deel van de boeg moeten we op dezelfde vorm uitkomen.
Het schip ligt nu onderste boven.
En het onderste deel van de boeg wordt uitgemeten en gelijmd. We houden dit onderste deel wel even los van het bovenste deel. Zo kunnen we straks makkelijker deze delen bekleden.
Zo te zien passen de frame delen goed op elkaar. De moeite heeft geloond.
Terwijl de voorzijde van het schip droogt, gaan we verder met de achterkant. Deze is wat simpeler en kan in 1 keer gemaakt worden.
De vlakke zijkanten van de romp worden nu aan het, op zijn kop liggende, dek gelijmd. Ook het raakvlak van de 2 delen (voorzijde en achterzijde) is al uitgelijnd en gelijmd.
Met enig lijmtang geweld wordt alles op zijn plek gehouden.
Blokjes en knijpers om alles haaks en vlak te houden.
Zelfs het rechte stukje van het achterschip zit er nu aan.
Tijd om de lijm wat extra tijd te geven om echt goed te drogen. we willen natuurlijk een recht schip en geen varende wokkel………..
Tot de volgende keer.