Het eerste artikel uit de serie uit ‘oude zooi’ gaat over de bouw van de Grazyna.
Foto van http://freeshipplans.com/free-model-ship-plans/passenger-ship-plans/grazyna/
Tijdens een internet zwerftocht naar leuke voorbeelden kwam ik dit scheepje tegen op diverse Oost Europese fora.
Er werd steeds doorgelinkt naar de hierboven genoemde website, waar ik maar eens ben gaan kijken.
Tot mijn verrassing hadden ze weinig foto’s beschikbaar, maar wel goede tekeningen! (niet alleen van de Grazyna)
Ik werd een beetje verliefd op dit scheepje: leuk formaat, mooie lijnen, tikje Nederlands, maar toch ook weer niet.
Het zou eigenlijk niet eens zo’n gek figuur slaan voor een intocht van Sinterklaas!
Al is dit natuurlijk geen stoomboot, hoewel de schoorsteen anders doet vermoeden. Het zou kunnen dat ze in het verleden een keer verbouwd is en een andere pijp heeft gekregen. (ik houd persoonlijk meer van een rechte kachelpijp en heb dus gekozen voor de variant van ‘voor’ de verbouwing).
Een stukje geschiedenis, alles onder voorbehoud, want de informatie komt van achter het ijzeren gordijn (en daar was alles geheim). De informatie komt van tekeningen, maar ook van een Russisch scheepjes forum (waar men elkaar wel eens tegenspreekt).
Grazyna is gebouwd in de jaren ’20 in het voormalige Oost Pruissen, voor de lijndienst naar een eiland voor de kust.
In de oorlog is het in Russische handen gevallen en heeft toen nog even gevaren onder de naam ‘Uranium’.
Vervolgens ging ze over in Poolse handen, waar ze weer een lijndienst verzorgde naar een eiland.
Eind jaren ’50 is ze gebruikt als rondvaartscheepje en ik vermoed dat toen ook de modernisering is uitgevoerd.
Naast de andere pijp (zoals op de eerste foto), is ook het dak van het achterdek ingekort en de stuurinstallatie veranderd.
Eind jaren ’60 verdwijnt ze van de radar, waarschijnlijk is Grazyna toen gesloopt.
Het model is gebouwd volgens de ‘standaard’ methode (voor zover je daarvan kunt spreken).
De waterlijn en deklijn worden van 4mm MDF gezaagd. Dit lijkt het meest op het maken van een chassis / doos, om deze vervolgens te bekleden met 0,4mm triplex.
De achtersteven is massief en van diverse laagjes 4mm MDF gemaakt (en daarna in model geschuurd).
Reddingsvlotten in aanbouw.
De opbouw is van 1mm polystyreen en wordt voorzien van een ruw interieur. Dit omdat je door de ramen heel goed naar binnen kunt kijken. Als je dan geen interieur ‘doet’, dan mis je toch wat.
Op de één of andere manier oogt het dan niet.
Ik ga dan niet zover dat ik bloemenvaasjes op de tafel plaats en schilderijtjes ophang, maar banken, tafels en stoelen, allemaal in een kleurtje doen al heel wat.
De montage en bouwvolgorde is heel belangrijk. Als je een stap overslaat, kom je later onherroepelijk in de problemen doordat je er later niet meer bij kunt.
Dit geldt niet alleen voor het maken, maar ook voor het schilderen. (dus eerst 3x nadenken voordat je wat vastlijmt).
Denk bijvoorbeeld aan het verven van de bruine raamsponningen. Als je deze vergeet te schilderen voordat je ze achter de witte wanden lijmt, heb je een probleem.
De stagen en de lijnen zijn nog niet gemonteerd op de foto’s. Het draad was op en ik wil hiervoor een soort elastiek gebruiken. De ervaring leert dat ijzergaren o.i.d. na verloop van tijd toch slap gaat hangen en dan onnatuurlijk kronkelt.
Bij de hobbyzaak is er prima dun elastiek te koop om trekdraden naar seinen en wissels te imiteren en dat ga ik hiervoor eens proberen. (bedankt voor de tip Ruud)
En dan de reddingsboot. Dit is er één van billingboats, maar dan wel iets ingekort en voorzien van een andere achterspiegel.
Net als de reddingsboeien (touwen eraf gesneden) en de anker / stuur kettingen. De rest is eigen fabrikaat.
Al met al een bijzonder leuk scheepje om te bouwen en ééntje die het goed zal doen op een Nederlands modelhaventje.