Deel twee uit een serie over het ontwerpen van een modelbaan.
(klik op de link om de overige berichten te lezen)
In deze serie bespreken we de ’theorie’ achter het ontwerpen van een modelbaan met als hoofddoel om een modelbaan te ontwerpen die ‘past’ bij jou.
In dit deel kijken we naar het maken van keuzes tijdens het ontwerpen van een modelbaan.
Het tweede artikel uit de serie uit ‘oude zooi’ gaat over de bouw van de Emilia.
(een zusterschip: de Flora)
Introductie
Toen Kaj-M in 2008 vastere vormen kreeg qua baanplan en locatie van gebouwen, konden we na gaan denken over de achtergrond.
Diverse opties passeerden de revue, van een handgeschilderde aquarel tot een foto achtergrond.
Aangezien uw webmaster een hobby fotograaf is, wilden we proberen om de foto achtergrond te realiseren.
In deze post zal ik het proces rondom het maken van de achtergrond van Kaj-M laten zien.
Het vijfde deel van de ‘havenvideo’ staat online.
Nog altijd 8-5-1992 en ditmaal veel rijdende / rangerende 2200’en in de Europoort en Botlek.
Deel één uit een serie over het ontwerpen van een modelbaan.
(klik op de link om de overige berichten te lezen)
In deze serie bespreken we de ’theorie’ achter het ontwerpen van een modelbaan met als hoofddoel om een modelbaan te ontwerpen die ‘past’ bij jou.
In dit deel kijken we naar de vraag waarom je met modelbouwen begint.
Week dertien uit de serie over de bouw van Olga Maersk.
We maken een begin met het uitmeten en plaatsen van de containerpotten op de luiken en de stanchions.
Weer een stukje geschiedenis op video.
Botlek en Calandbrug.
Nog altijd in de Waalhaven, maar dan richting Oost.
Het is al eens bezongen, maar ook voor de modelbaan geldt dat de kleine dingen het verschil maken.
En omdat er aardig wat lading op Kaj-M te vinden is, was het ook tijd voor wat laad- en los activiteit.
Herpa trailer
Geluid op een modelbaan
Introductie
Bij onze havenbaan (Kaj-M) wilden we graag achtergrondgeluid hebben. Hiervoor hebben we een aantal opnames gemaakt met een videorecorder en diverse samples uit deze opnames geknipt.
Tevens werd er online een aantal geluidsfragmenten opgezocht en bewerkt.
De eerste opzet was om dit in een audiobewerkingsprogramma achter en over elkaar heen te plakken en op CD te zetten.
Dit werkte prima, met als enig nadeel dat je na 60 minuten het hele riedeltje weer opnieuw kon aanhoren.
Aangezien shows meestal 3 dagen duren, konden we de derde dag het geluid wel dromen en waren de meeuwen en stampende matroos reden om in lachen uit te barsten.