Bij een fototochtje rond de waalhaven ontdekten we in een klein insteekhaventje langs de sluisjesdijk plotseling een oude model sleepboot. Deze werd natuurlijk op de foto gezet en bij wat na zoeken op het wereld wijde web bleek het een bekende motorsleepboot van kraanbokken verhuur bedrijf Bonn & Mees te zijn.
De Pieter L.
Bij het zien van de foto’s raakte er meteen nog 1 verlekkert op het sleepbootje. Alleen moest dan de naam ietsje anders worden….
Dus toen konden we 2 sleepbootjes bouwen. Een kopieetje draaien van een klein project waar je aan bezig bent is geen grote belasting, dus dan alles maar 2x. (bij 2 stuks olga maersk gaat de ruimte een grote rol spelen en dan laat je zoiets wel uit je bol)
Nu is de romp bouwen van zo’n sleepbootje niet zo’n grote toer volgens het gebruikelijke recept. Waterlijn maken, deklijn maken, afstandhouders er tussen en het frame is klaar.
Het bekleden van zo’n sleepboot is andere koek. Door alle schuintes van de romp moet er nog wel eens creatief gedaan worden. Hier wordt zelfs de koffiepot gebruikt als steun met een blokje staal er achter tegen het wegglijden………Tja, je moet toch wat als je het eerste stukje bekleding -en meteen de belangrijkste lijmnaad bij het bekleden- niet kan klemmen. Deze truk pas je wel toe net NADAT je koffie gedronken hebt…..Anders ben je een tijdje zwaar gehandicapt want zonder regelmatig een bakkie koffie lukt er niks…….
Gelukkig kon de rest van de rompbekleding wel gelijmd worden op de wat normalere manier. Met een bakkie koffie ernaast, dat spreekt vanzelf.
Nu zijn die sleepboten voorzien van een extreem schuin gezette achterzijde om het overhangen van de sleepdraad mogelijk te maken. En dit is altijd wat moeilijker om te maken. En vooral om te klemmen. Gelukkig was er nog wat ziekenhuis operatie materiaal in de gereedsschapslade: met 2 aderklemmen ging het prima.
Er was wel een mal/steuntje gemaakt met de juiste schuinte.
En om beschadigen van het overhangende bekledings materiaal te voorkomen was er voor nood een vulstukje onder de waterlijn gelijmd. Bij rafelen van de scheepshuid kan je opnieuw beginnen dus voorkomen was het devies.
En zo werden de 2 slepers bekleed. Daarna was het weer een groot blok onder de waterlijn lijmen zodat de scheepsrompen bij het afwerken op de werkbank kunnen worden geklemt zonder de scheepshuid te beschadigen.
Even een tijdje laten drogen voor we verder kunnen. Ondertussen zijn de gaten in de bekleding er al in geslepen.
Aan de voorzijde van de sleper zit een rechtstaande balk voor duwen. Omdat deze na het rompbekleden gemaakt werd was een stukje gereedschap uit de 5 guldenbak -zo oud was het al- erg handig. Een zogenaamde kopieerkam. Hiermee werd de vorm van de scheepsromp overgebracht op het stukje mdf wat de duwbalk moest worden.
Hier de procedure.
En het resultaat. Al in de grondverf ook.
Aan de achterzijde werd volgens dezelfde methode de zware stootrand gemaakt.
Vervolgens werd de lichtere stootrand gemaakt die om de gehele romp zit. Het blok onder de romp doet weer goede dienst.
De stootlijst is uit een stripje dun triplex overgebleven van de romp.
Als je aan 2 slepertjes tegelijk bezig bent hoef je je even niet te vervelen. 1 slepertje droogt en je kan aan de andere verder. De zware boldersteunen zitten hier al aan de binnenzijde van de railing en de afdekking van de stuurmachine.
Ondertussen zijn de reeling stanchions gelijmd en al op hoogte afgeknipt. Even een stukje schuurlinnen er langs voor de braampjes en het potdeksel kan er op.
Met wat nadruk zodat alles op zijn plaats blijft als de lijm droogt.
Het potdeksel wordt uit verschillende stukje rest triplex gemaakt. Die liggen er genoeg als er een romp bekleed is.
Nu beide slepertjes maar eens even goed laten drogen.
Tot de volgende keer, dan gaan we ze afwerken.